Review: Legends of Wrestlemania
Door Rene Groen op 24-03-2009 om 06:53
|
Bron: Gamed
|
Traditiegetrouw werd ik door mijn collega's aan het einde van het jaar aan het werk gezet, omdat er op de redactiemat een nieuwe uitgave van WWE Smackdown vs. Raw neerplofte. Dit keer is mijn interne klok echter compleet van slag, Legends of Wrestlemania is namelijk een nieuwe titel binnen de serie die niet aan het einde, maar juist aan het begin van het jaar zijn opwachting maakt.
Al teveel uitleg heeft een titel als Legends of Wrestlemania niet nodig, simpelweg omdat dit al uit de titel te herleiden is. De game draait namelijk volledig om oude legendes die centraal stonden bij Wrestlemania. In totaal staan er 38 namen voor je klaar, waarbij namen als Hulk Hogan, Roddy Piper en the Undertaker ook bekend zullen klinken bij mensen die de worstelsport niet nauwlettend gevolgd hebben. Het roster lijkt hiermee redelijk compleet te zijn, hoewel we Mick Foley wel als een gemis kunnen zien, deze is niet in de game opgenomen omdat hij inmiddels bij de TNA federatie zit. Mensen die WWE Smackdown vs. Raw 2009 in bezit hebben kunnen zelfs mensen uit deze game over zetten, hetgeen het roster weliswaar incorrect, maar wel een stuk uitgebreider maakt.
De belangrijkste mode in de game is The Wrestlemania Tour. Alhier worden klassieke matches ingeleid met een filmpje waarin de echte beelden van de match centraal staan, hetgeen je meevoert naar het verleden en een uitleg geeft waarom je deze match precies worstelt. De beelden geven de game veel authenticiteit en de drietal modi die hiermee samen hangen komen echt tot leven. Ten eerste zijn er de Relive matches, waarbij je een match naspeelt en ook de uitslag van vroeger hetzelfde dient te zijn. De tweede is Rewrite, alwaar andere matches centraal staan en je juist de geschiedenis kunt herschrijven door dit keer het andere karakter te laten winnen. Als laatste is er ook nog de Redefine optie, alhier kun je zelf kiezen met wie je worstelt en of de geschiedenis zich herhaalt, dan wel aangepast wordt. Gedurende al deze matches krijg je ook nog eens opdrachten mee, en enkel wanneer je er voldoende behaald krijg je een medaille, welke uiteindelijk omgezet kunnen worden tot Achievements of Trophies.
De tweede hoofdmode is Legendkiller, waarbij je een karakter samenstelt (of een eerder samengesteld karakter uit WWE Smackdown vs. Raw 2009 importeert) om daarmee zelf een legende te worden. Hoewel dit op papier als een leuke ervaring klinkt is dit het niet. Er is totaal geen verhaal binnen deze mode verweven en daardoor werk je simpelweg tien Legends af, om dit proces vervolgens nog enkele keren te herhalen. Tussendoor verdien je ervaringspunten om je karakter mee te upgraden, maar de mogelijkheden hiervan zijn, net als de Legendkiller mode zelf, zeer beperkt. Het had al stukken leuker geweest als ontwikkelaar Yuke’s hier een aparte verhaallijn in verzonnen had zoals we dat kennen van de Smackdown vs. Raw titels, maar ze hebben voor de makkelijke weg gekozen, de weg die minder ontwikkeltijd kost, maar daardoor als een verplicht nummer aanvoelt.
Een andere grote verandering ten opzichte van de jaarlijkse serie zijn de controls. Omdat Legends of Wrestlemania zich ook richt tot mensen die niet vaak games spelen, maar wel hun geheugen nog eens willen opfrissen, zijn de controls simpel gehouden in de basis. Hoewel het onderliggende systeem nog wel wat dieper gaat zit het probleem juist in deze simpel gehouden controls. Als voorbeeld noemen we een Grapple, welke je uit moet kunnen voeren richting de corner, dan wel richting de touwen zelf. Dit klinkt makkelijk, maar door de matige controleherkenning kan het soms meerdere keren duren alvorens je deze move eindelijk goed hebt uitgevoerd. Dit betreft overigens niet alleen de Grapples, maar ook de andere moves, welke wel iets meer variëteit hadden kunnen krijgen. Hoewel oefening ook hierbij nog altijd kunst baart is het niet voor het eerst dat Yuke’s de controls niet lekker op orde heeft, het mist net even de finesse waardoor je altijd wel in een match acties uithaalt die je niet gepland had, al dan niet met vervelende gevolgen.
Op het gebied van geluid kunnen de mensen die bekend zijn met de Wrestlemania matches hun nostalgie de vrije loop laten gaan. Bekende namen worden voorzien met hun eigen bekende entreemuziek en ook het commentaar van Jim Ross en Jerry Lawler voert ons af en toe mee naar misschien wel beter tijden. Dat het helaas blijft steken tot een simpel ‘af en toe’ komt vooral doordat uitspraken regelmatig in herhaling vallen, maar ook omdat we geen authentiek commentaar van vroeger krijgen, hetgeen echter wel begrijpelijk is gezien de leeftijd van commentatoren die destijds werkzaam waren. Opvallend is verder dat de game graphics geen grootste stappen voorwaarts maakt, terwijl de game enkel op next-gen systemen verschijnt, volgens Yuke’s om zo een stap voorwaarts te kunnen maken. Hoewel het publiek net wat beter afgewerkt is en de worstelaars (zoals altijd) voorzien zijn van hun typische kenmerken, daar mist het toch net iets. Wat dit iets precies is valt lastig te zeggen, wat kun je immers toevoegen aan een stadion met supporters en worstelaars, maar wat wel duidelijk naar voren komt is dat de meeste worstelaars wel erg gespierd over komen, terwijl sommigen toch echt meer als een drilpudding over de mat liepen. Ook de afwerking laat hier en daar wat te wensen over, denk aan lichaamsdelen die door obstakels heen steken of niet goed mee gaan met de actie op je scherm.
WWE Legends of Wrestlemania is een titel geworden die vooral aan te raden is voor een publiek dat nog nooit eerder een WWE game speelde, maar wel graag teruggevoerd wil worden naar klassieke momenten uit de geschiedenis van ‘the granddaddy of them all’. Tegelijkertijd zou ik deze titel minder aanraden bij het publiek dat jaarlijks de WWE Smackdown vs. Raw reeks in huis haalt. Voor hun is deze game iets te summier in zijn uitvoering en zij zullen het na enkele uurtjes alweer voor gezien houden. Dit is de ontwikkelaar voor een deel aan te rekenen, onder andere de Legendkiller mode had veel meer aandacht moeten krijgen, het had de game minimaal 10 punten hoger doen scoren.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 65 |
| Sound |
78 |
| Graphics |
75 |
| Replay |
70 |
Een Light-uitvoering van de Smackdown vs. Raw reeks.
|
72 |
|
|
|
|
 06:55 Launchtrailer BattleForge
 06:51 Klassiek rocken voor Achievements
|
| Reacties (5) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Hitmanhenk
op 24-03-2009 om 13:35
[Niv: 39 / Exp: 1935]
|
Altijd geweldige spellen al mis ik toch elke keer het filmische van de echte shows. Dit is gewoon niet na te bootsen. Gevechten tegen een CPU lopen al snel uit op gewoon 25 keer achter elkaar trappen mer nooit het acteerwerk uit de shows. Dit komt mede ook een beetje door de AI die af en toe mooi lomp uit de hoek komt.
En wat de liveshows betreft is het erg jammer dat het niet meer is zoals in de oude WWF tijden. Toen kane en stone cold nog helemaal de bom waren en de hardy boyz  Maar deze game word zeker een topper voor mij
|
|
|
Gast (84.193.161.xxx)
op 24-03-2009 om 18:48
|
|
vroeger was de gouden tijd voor de wwf dus laat ik die gouden tijden maar eens herbeleven
|
|
|
Nibor
op 25-03-2009 om 09:53
[Niv: 144 / Exp: 7223]
|
|
Ik ben nu zelf de game aan het doorspitten maar ik vind de score wel wat hoog. Je hebt maar heel beperkte moves, de besturing werkt niet echt lekker, veel te veel quicktime events en die relive, rewrite en redefine mode vind ik veel te kort.
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 25-03-2009 om 16:32
[Niv: 747 / Exp: 37359]
|
|
@ Nibor: Ik ben het deels met je eens, wat ook in de review staat, maar beperkte moves vind ik dan toch wel wat meevallen. Kijk voor de gein eens bij de uitleg van de functies, dan zie je toch dat dit wel aardig diep gaat. Dat de game veel QTE's heeft is waar, maar dat komt juist omdat ze zich op een bredere doelgroep richten.
Dat de modi wat kort zijn staat ook in de review.
|
|
|
Nibor
op 05-04-2009 om 22:55
[Niv: 144 / Exp: 7223]
|
Ja dat klopt, ik heb ook verder gewoon respect voor je cijfer hoor 
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
